Бизлар учрашамиз
(Сўнгги мактуб)
Мен ёлғондунёга силкидим этак,
Билдим, бу дунёнинг доим бири кам.
Куйинма, марварид ёшларингни арт,
Бизлар учрашамиз ҳали, азизам.
Майитим лаҳаддан майсага дўниб
Муздай сағанага ўрмалаган дам —
Сен келсанг наҳорий шудрингга чўмиб,
Бизлар учрашамиз шунда, азизам.
Тўлин ой кўксингга солса ғулулар,
Қучса хотиралар аталмиш алам,
Ёноғинг куйдирса иссиқ туйғулар —
Бизлар учрашамиз шунда, азизам.
Дарпарда қимирлаб, таниш титроқ сас
Қайгадир чорласа сени дамо-дам,
Дераза қошига келсанг бир нафас —
Бизлар учрашамиз шунда, азизам.
Кимда не эътиқод — охир ижобат,
Менинг мазҳабимга қайишсанг сен ҳам,
Чин дунёда васл бўлғай иноят,
Бизлар учрашамиз шунда, азизам.
Мангулик олдда, бу умринг аслида
Фазода бир ёниб ўчган митти шам.
Маҳшар тонги мени уйғот оҳиста,
Бизлар учрашамиз шунда, азизам...
Абдуқаюм ЙЎЛДОШЕВ
Нидо
Баҳор келгани йўқ, қиш кетгани йўқ
Бошимда офтобу пойимда қорлар.
Яна қайлардандир келтирмоқда чўғ,
Кеча мени ташлаб кетган баҳорлар.
Фарзандларим бордир топмоқда камол
Шеър ёздим гоҳ илҳом келган маҳали
Оллоҳ, сен уларни тарбиянгга ол,
Ўзим ёш болага ўхшайман ҳали.
Фақат дўст орттирмоқ орзуим эди,
Атрофимни зирҳдай ўради душман.
Тангрим, не қилмоқни билмасман энди,
Энди сен яшашни ўргатадурсан.
Ўзинг шеър ёзмоққа этарсан қодир
Шеър бер тонг сингари севимли, эрка.
Элга шеър бермасам, эрк деган нодир,
Сўз тўфони умрим совурар елга.
Тангрим фазлинг буюк, қудратинг буюк,
Фақат шер зотидан туғилгандай шер.
Ўзбек жавҳарида жон каби суюк,
Туғилди дунёга зийнат Алишер!
Ўзбек табиатин ҳикмати мисол,
Рамзи мисол шу тоғ, қир - адирларни.
Сен бердинг бу улуғ миллатга тимсол,
Амир Темурларни, Яссавийларни.
Ким бўлгайман ахир сени унутсам,
Ҳайбатинг, даъватинг унутсам хорман.
Кўкларга кўтардинг ерга йиқилсам,
Ўзингга ўргатдинг, минг бор қарздорман.
Қарздорман дунёга келганим учун,
Бу ёруғ оламни кўрдим, қарздорман.
Сенинг борлигингни билганим учун,
Сенинг мўмин банданг бўлдим, қарздорман.
Бир шеър бер таъзимим бўлсин мужассам.
Зотан мўъжизадир сув, ҳаво, тупроқ
Зотан не яратдинг бари мукаррам,
Яратгувчи йўқдир сендан улуғроқ.
Зотан, сен бермасанг шоир не қилар,
Ўзин ҳар ён уриб чопгани билан
Ҳар ким буюк, ҳар ким бек бўлар,
Сенинг берганингни топгани билан.
Мулкинг эрур фалак. Бу чарх, бу даврон
Ер кўк тавофда, тинмай урар бош.
Миллатимга яна бергин шараф – шон.
Менинг ҳам кўзимдан оқизмагин ёш.
Ё Оллоҳ, нолон-у, нотовонинг ҳам
Бу ҳаёт қошида тизилгандир мард.
Ҳар ўзбек, ҳар тонгда ичгайдир қасам
Бу буюк эл ичра, буюк бўлмоқ шарт!
Муҳаммад ИСМОИЛ
|
дунё ўзбекларининг маданий-маърифий сайти
